Hey cutiepieezz,
Er is ondertussen veel veranderd. De zomervakantie kwam ten einde en het kei harde schoolleven begon weer. Ik zit nu in 6VWO en school is killing me. Nu is het kerstvakantie en ben ik vorige week met mijn geweldige vriend (jaja je leest het goed, Marietje heeft een boyfriend!!) Robin naar Londen geweest. Robin hoorde jullie al over in de vorige blog, ik heb hem leren kennen op Vrij Zijn en nu eindelijk zijn we een happy couple. Maar op 17 december zijn we saampjes naar Londen geweest en het was echt zo leuk. We hadden op die dag precies een maand (omg romantisch). We vertrokken op vrijdagavond om kwart voor 11. Nu stonden wij heel netjes om half 11 al op de bus te wachten op het busplatform van Den Haag centraal. Wij wachten, komt de bus maar niet. Dus wij werden al een beetje ongerust. Kwam er een buschaufeur, hij heette Otto, naar ons toe gelopen en vroeg of wij naar Londen moesten. Wat bleek, de bus stond al heel de tijd voor ons neus. We hadden alleen niet goed op het bordje gekeken. Daar ging het al mis. Wij snel in de bus gekropen en ons klaar gemaakt voor een reis die 12 uur zou gaan duren. En wat was dat verschrikkelijk. We hebben niet geslapen, en als Robin dan eindelijk sliep snurkte die hard dus moest ik hem weer wakker maken. Bij de Engelse douane in Frankrijk moesten we uit de bus om onze ID te laten controleren, daarna gingen we de bus weer in en reed de bus op de ferry. Op de ferry hebben we heel lang buiten gezeten boven op het dek. Ook heeft Robin geld gewisselt en voorderest was het niet heel spannend. Aangekomen in Engeland moesten we nog een paar uurtjes rijden naar Londen maar toen eindelijk waren we er! We stapte uit bij Hyde Park en liepen via Green Park naar Buckingham Palace. Leuke piccaz gemaakt en de toerist uitgehangen. Door gelopen naar de Big Ben en de London Eye maar daar was niets van te zien. Het was die dag erg mistig. Toch konden we nog meer leuke foto's maken en later die dag trok de mist aardig weg. Daarna zijn we met de Undergroud naar Camden Market gegaan en kwamen terecht op een van een de schattigste maktjes die ik ooit heb gezien. Daar vonden we ook een rastaurantje/cafeetje waar we pizza, patat en uienringen hebben gegeten. En dat was zooooo lekker. Toen we prop vol zaten zijn we nog naar het overdekte stuk markt geweest waar ze allemaal kraampjes hadden met sieranden en prut spulletjes, waar ik zo van hou. Terug lopend naar de Underground liepen we lang de H&M. Ik moest nog een kerstjurkje hebben dus gingen we even binnen kijken. Helaas niets voor Mariet maar Robin vond een super leuk blousje voor kerst en kocht het. Aangekomen bij het Arsenal stadion kijk Robin zijn ogen uit. Hij begon nog net niet te kwijlen. Rondje gelopen rond om het stadion en daarna zijn we naar de fanshop gegaan waar hij een wedstrijd t-shirt heeft gekocht. Toen moesten we de Underground terug vinden, en met mij gevoel van richting lukt dat natuurlijk nooit. Gelukkig weet Robin wel overal de weg maar dit keer ging dit ook een beetje mis. We vroegen de weg aan een aardige mevrouw en ze bood ons aan om zelf een stuke mee te lopen. We kwamen bij Oxford Street en gingen shoppen, en hadden de missie om dus mijn kerstjurkje te vinden. Ik kan je nu al vertellen, dat is niet gelukt. Wij winkel in en uit, in, uit, in, uit enzovoort maar niets was leuk. Tot we langs de Victoria Secret liepen en ik moest en zou een prachtige rode bh van PINK die week daarvoor al had gezien (ik was die week er voor ook in Londen met school) samen met Kirst. Maar die was toen niet meer in mijn maat. Gelukkig was hij er nu wel en ik ben er zo gelukkig mee dan nu zelf ik dit aan het schrijven ik hem aan heb. Wat me nog gelukkiger maakte was ook dat Robin het bijpassende onderbroekje vond in een berg vol slipjes en stringen haha. Na de VS begonnen we weer aan onze kerstjurk missie die maar niet wilde slagen. De zon was ondertussen ondergegaan en in heel Oxford Street hingen er prachtinge lichtjes overal. Ik had vreselijke pijn aan mijn voeten en moest plassen dus we hadden het maar opgegeven. We zijn toen gaan hardlopen naar Winter Wonderland in het Hyde Park. Dat was een onwijs grote kermis waar geen eind aan leek te komen. Er waren overal kermisatracties en weer heel veel lichtjes. We hebben zelfs nog een drankje gedaan op een draaiende bar en het was echt geweldig. Toen we weg wilden gaan hebben we tien rondjes gelopen over het terein omdat we (kuch... Robin kuch...) de uitgang niet konden vinden. We gingen langs de Mcdonalds om even de plassen en om cheap te eten want ik ging natuurlijk dood van de honger. Het eten was helaas niet te kanen. Wat ben ik blij dat we in Nederland wonen want in Londen zijn de kipnuggets niet te vreten en Mariet moest zo nodig weer een box van 20 nuggets. De bus kwam en wij hadden dit keer een veel beter plaatsje in de bus. We konden onze stoelen helemaal naar achter doen zodat we nog een beetje konden liggen. We waren zo moe van de hele dag en we hadden natuurlijk maar een paar uur geslapen, dat we gelijk in slaap vielen. Misschien vond ik dat nog wel het leukste van de reis want niets is fijner dan in Robins armen in slaap vallen. Het jammere was dan wel weer dat we enorme vertraging opliepen. Eerst hebben we 3 uur moeten wachten bij de douane en later op de ferry dachten we dat we al onderweg waren terwijl we eigenlijk gewoon al 1.5 uur nog steeds bij de Engelse kust waren. Na deze hele tocht kwamen we dan toch eindelijk weer om 12 uur aan in het oude vertrouwde Den Haag en zijn we gelijk door naar huis gegaan. Het geluk zat ons niet mee want we moesten 20 min op de bus wachten nadat we de tram uit waren gestapt. Dus zijn we bij de Snackbar die bij de bushalte zit koffie gaan drinken (en raspatat gegeten). De koffie was niet te drinken maar de raspatat was wel lekker. Eindelijk waren we thuis, Robin bleef nog bij mij en mama heeft hem 's avonds naar huis gebracht wat super lief van haar was.
Ik heb echt een enorm leuk weekend gehad en zo genoten. Ik ben super blij met Robin en ik ben trots dat ik mag zeggen dat ik zijn vriendin ben.
Lots of love van een heel gelukkig meisje,
Mariet
Er is ondertussen veel veranderd. De zomervakantie kwam ten einde en het kei harde schoolleven begon weer. Ik zit nu in 6VWO en school is killing me. Nu is het kerstvakantie en ben ik vorige week met mijn geweldige vriend (jaja je leest het goed, Marietje heeft een boyfriend!!) Robin naar Londen geweest. Robin hoorde jullie al over in de vorige blog, ik heb hem leren kennen op Vrij Zijn en nu eindelijk zijn we een happy couple. Maar op 17 december zijn we saampjes naar Londen geweest en het was echt zo leuk. We hadden op die dag precies een maand (omg romantisch). We vertrokken op vrijdagavond om kwart voor 11. Nu stonden wij heel netjes om half 11 al op de bus te wachten op het busplatform van Den Haag centraal. Wij wachten, komt de bus maar niet. Dus wij werden al een beetje ongerust. Kwam er een buschaufeur, hij heette Otto, naar ons toe gelopen en vroeg of wij naar Londen moesten. Wat bleek, de bus stond al heel de tijd voor ons neus. We hadden alleen niet goed op het bordje gekeken. Daar ging het al mis. Wij snel in de bus gekropen en ons klaar gemaakt voor een reis die 12 uur zou gaan duren. En wat was dat verschrikkelijk. We hebben niet geslapen, en als Robin dan eindelijk sliep snurkte die hard dus moest ik hem weer wakker maken. Bij de Engelse douane in Frankrijk moesten we uit de bus om onze ID te laten controleren, daarna gingen we de bus weer in en reed de bus op de ferry. Op de ferry hebben we heel lang buiten gezeten boven op het dek. Ook heeft Robin geld gewisselt en voorderest was het niet heel spannend. Aangekomen in Engeland moesten we nog een paar uurtjes rijden naar Londen maar toen eindelijk waren we er! We stapte uit bij Hyde Park en liepen via Green Park naar Buckingham Palace. Leuke piccaz gemaakt en de toerist uitgehangen. Door gelopen naar de Big Ben en de London Eye maar daar was niets van te zien. Het was die dag erg mistig. Toch konden we nog meer leuke foto's maken en later die dag trok de mist aardig weg. Daarna zijn we met de Undergroud naar Camden Market gegaan en kwamen terecht op een van een de schattigste maktjes die ik ooit heb gezien. Daar vonden we ook een rastaurantje/cafeetje waar we pizza, patat en uienringen hebben gegeten. En dat was zooooo lekker. Toen we prop vol zaten zijn we nog naar het overdekte stuk markt geweest waar ze allemaal kraampjes hadden met sieranden en prut spulletjes, waar ik zo van hou. Terug lopend naar de Underground liepen we lang de H&M. Ik moest nog een kerstjurkje hebben dus gingen we even binnen kijken. Helaas niets voor Mariet maar Robin vond een super leuk blousje voor kerst en kocht het. Aangekomen bij het Arsenal stadion kijk Robin zijn ogen uit. Hij begon nog net niet te kwijlen. Rondje gelopen rond om het stadion en daarna zijn we naar de fanshop gegaan waar hij een wedstrijd t-shirt heeft gekocht. Toen moesten we de Underground terug vinden, en met mij gevoel van richting lukt dat natuurlijk nooit. Gelukkig weet Robin wel overal de weg maar dit keer ging dit ook een beetje mis. We vroegen de weg aan een aardige mevrouw en ze bood ons aan om zelf een stuke mee te lopen. We kwamen bij Oxford Street en gingen shoppen, en hadden de missie om dus mijn kerstjurkje te vinden. Ik kan je nu al vertellen, dat is niet gelukt. Wij winkel in en uit, in, uit, in, uit enzovoort maar niets was leuk. Tot we langs de Victoria Secret liepen en ik moest en zou een prachtige rode bh van PINK die week daarvoor al had gezien (ik was die week er voor ook in Londen met school) samen met Kirst. Maar die was toen niet meer in mijn maat. Gelukkig was hij er nu wel en ik ben er zo gelukkig mee dan nu zelf ik dit aan het schrijven ik hem aan heb. Wat me nog gelukkiger maakte was ook dat Robin het bijpassende onderbroekje vond in een berg vol slipjes en stringen haha. Na de VS begonnen we weer aan onze kerstjurk missie die maar niet wilde slagen. De zon was ondertussen ondergegaan en in heel Oxford Street hingen er prachtinge lichtjes overal. Ik had vreselijke pijn aan mijn voeten en moest plassen dus we hadden het maar opgegeven. We zijn toen gaan hardlopen naar Winter Wonderland in het Hyde Park. Dat was een onwijs grote kermis waar geen eind aan leek te komen. Er waren overal kermisatracties en weer heel veel lichtjes. We hebben zelfs nog een drankje gedaan op een draaiende bar en het was echt geweldig. Toen we weg wilden gaan hebben we tien rondjes gelopen over het terein omdat we (kuch... Robin kuch...) de uitgang niet konden vinden. We gingen langs de Mcdonalds om even de plassen en om cheap te eten want ik ging natuurlijk dood van de honger. Het eten was helaas niet te kanen. Wat ben ik blij dat we in Nederland wonen want in Londen zijn de kipnuggets niet te vreten en Mariet moest zo nodig weer een box van 20 nuggets. De bus kwam en wij hadden dit keer een veel beter plaatsje in de bus. We konden onze stoelen helemaal naar achter doen zodat we nog een beetje konden liggen. We waren zo moe van de hele dag en we hadden natuurlijk maar een paar uur geslapen, dat we gelijk in slaap vielen. Misschien vond ik dat nog wel het leukste van de reis want niets is fijner dan in Robins armen in slaap vallen. Het jammere was dan wel weer dat we enorme vertraging opliepen. Eerst hebben we 3 uur moeten wachten bij de douane en later op de ferry dachten we dat we al onderweg waren terwijl we eigenlijk gewoon al 1.5 uur nog steeds bij de Engelse kust waren. Na deze hele tocht kwamen we dan toch eindelijk weer om 12 uur aan in het oude vertrouwde Den Haag en zijn we gelijk door naar huis gegaan. Het geluk zat ons niet mee want we moesten 20 min op de bus wachten nadat we de tram uit waren gestapt. Dus zijn we bij de Snackbar die bij de bushalte zit koffie gaan drinken (en raspatat gegeten). De koffie was niet te drinken maar de raspatat was wel lekker. Eindelijk waren we thuis, Robin bleef nog bij mij en mama heeft hem 's avonds naar huis gebracht wat super lief van haar was.
Ik heb echt een enorm leuk weekend gehad en zo genoten. Ik ben super blij met Robin en ik ben trots dat ik mag zeggen dat ik zijn vriendin ben.
Lots of love van een heel gelukkig meisje,
Mariet